Een kromme CD-rom

Ik heb mijn digitale foto's verzameld en er een backup van gemaakt. Eén CD wilde echter niet. Die gaf allerlei rare schuurgeluiden en toch was er weinig aan te zien.

Ik haalde daarom maar ddrescue op, dat in Ubuntu in de versie gddrescue te vinden is. Dat draaide prima, maar toch begon de boel weer schuurgeluiden te maken en de drive kwam zelfs tot stilstand. Dus nee, het moest iets mechanisch zijn.

Nu was dit een CD-rom waarop destijds een sticker was geplakt met een afbeelding. Dat was tien jaar geleden in de mode. Maar die sticker zat goed vast, zelfs nadat ik hem met een föhn warm had gemaakt.

Toen viel het kwartje. Deze CD-rom trok krom als hij warm werd. En warm worden deed hij wel in mijn moderne DVD drive. Ik stopte dus de CD-rom in het vriesvak. En jahoor, met een koude start kwam het kopieerproces een stuk verder.

OK, mapje voor mapje dan maar kopieren. Tussendoor telkens afkoelen. En zo kreeg ik toch de hele CD-rom gekopieerd. Waarvan akte ... .

Die moderne DVD drives warmen blijkbaar de schijven meer op dan vroeger. Of zou die CD sticker na jaren zo geweldig vast zijn gaan zitten dat hij niet meer met het uitzetten van de schijf meeging? Want het was duidelijk zichtbaar dat die schijf, eenmaal warm geworden, niet meer vlak was. Het was een heel klein beetje een schoteltje geworden.

Bestanden terughalen - deel II

Mijn collega Cees klampte me aan. Hij had zijn werkbestanden op een externe harde schijf gekopieerd voordat zijn PC een nieuwe installatie kreeg.

En toen bleek dat op de externe harde schijf alleen lege mappen stond en geen inhoud. Al zijn werkbestanden weg. Niemand wist raad. Die schijf was gewist door de nieuwe installatie en jammer dan.

Een andere collega herinnerde zich dat ik ooit voor hem de bestanden had teruggehaald van een gewiste en ook nog eens geformatteerde USB stick. En zo kwam Cees dus bij mij.

En zo startte ik weer eens Photorec op. Na even zoeken naar de juiste gang van zaken liep het terughalen na een korte poos al heel voorspoedig. Binnen 10 minuten waren al de nodige Word en Acrobat bestanden teruggehaald en dan was dat nog maar het begin.

Op een goed moment was de 40 GB externe USB schijf van waaraf Photorec draaide vol. Hoezo vol? Een inspectie leverde op dat er 29 MB was teruggehaald. Ohoo! Die bestanden werden overgezet naar een grote externe harddisk en Photorec werd herstart.

Uiteindelijk is er 40,5 GB teruggehaald. Helaas zijn de oorspronkelijke bestandsnamen vervangen door andere namen, maar op basis van de extensie en de bestandsgrootte zijn belangrijke bestanden nog aardig te traceren.

Aan het einde van de werkdag kwam Cees me hartelijk bedanken. Hij was erg blij met het behaalde resultaat.

PING: Partimage Is Niet Ghost

Ditmaal een bericht die juist over het omgekeerde gaat: een backup maken door een image te schrijven. Voorkomen is immers altijd beter dan genezen.

En voor nieuwe lezers: kijk de oudere berichten hieronder terug voor Data Recovery methoden!!

Ik trof in mijn RSS nieuwsberichten iets aan over PING. Dat staat voor Partimage Is Not Ghost. Dat betekent: Partimage Is Niet Ghost.

Dat Ghost ken ik. Ik heb al jaren een diskette bij me, waarmee ik een hele harddisk naar een image kan wegschrijven. Als ik die dan weer terugschrijf naar de harddisk, dan heb ik gelijk de hele installatie teruggezet naar het moment waarop de image gemaakt werd. Hoogst nuttig bij een herinstallatie.

Alleen is dat Ghost in de loop der tijd verouderd. De systemen en de schijven zijn fors gegroeid. Dan kost zo'n image erg veel DVD's. Wegschrijven naar een externe schijf over USB is een crime omdat de snelheid erg laag ligt.

De nieuwere versies van Ghost draaien in Windows. Die heb ik niet. Ze kopen wil ik eigenlijk ook niet en illegale kopieen zie ik ook niet zitten.

Dus probeerde ik dat PING maar eens. Een typisch Linux geval. Gemaakt door een stel Fransen. Het Engels is niet helemaal vlekkeloos, maar het is wel allemaal erg duidelijk.

In het menu zie je de schijven in de uiterst logische Linux stijl. Een normale harde schijf wordt aangeduid met /dev/hda. Gaat het om de eerste partitie dan komt er een 1 achter: /dev/hda1 en zo telt dat door. USB en SATA schijven beginnen met een s: /dev/sda. Is er sprake van een echte tweede schijf dan gaat de a naar een b. Een externe USB schijf zie je meestal als /dev/sdb1. Dat /dev/ staat voor device (apparaat).

PING is een aardige raket. Een 30 MB primaire partitie met Windows etc. jastte in 20 minuutjes naar een image op een externe USB schijf en nog mooier: in 10 minuten weer terug. Of Windows nou wel of niet wil opstarten maakt niet uit. Linux start vanaf de CD.

Het is allemaal sober en niet voorzien van luxe chromen randjes. Maar het werkt wel, zonder rare grillen. Dat Partimage is er al jaren. Het is gratis, Open Source. Geen gezeur dus. Ik ga het ook voorzichtig op het werk inzetten. Want als ik daar zulke software wil laten aanschaffen komt me een horde bureaucraten het leven verzieken en krijgen doen we het dan nog niet.

Met de snelheid van PING is het ook nog eens goed te doen regelmatig een nieuwe image te draaien. Mocht je PC dan eens iets verkeerds slikken, dan is er een weg terug.

En mocht je nou bijvoorbeeld de verleiding voor een leuk stuk software niet kunnen weerstaan, maar voel je de bui hangen? Maak dan misschien eerst even die image ... .